راه‌های مدیریت ضایعات هسته‌ای و زباله‌های رادیواکتیو

آبان ۰۱, ۱۳۹۷ admin انرژی هسته ای 0

ضمن سلام وآرزوی سلامتی برای شما دوستان گرامی. تشکر می‌کنیم که سایت آی‌آریوفو را برای افزایش اطلاعات انتخاب کرده‌اید. در پست‌های قبل انرژی هسته‌ای و زباله‌های رادیواکتیو و همچنین ضایعات هسته‌ای را با زبان ساده شرح دادیم. در این پست قصد داریم نحوه مدیریت ضایعات را توضیح دهیم. امیدواریم که این مطلب مفید واقع شود.

مدیریت و پردازش ضایعات هسته‌ای

برای مدیریت زباله‌های هسته‌ای چند راه وجود دارد، در ادامه به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم:

۱– به صورت موقت انبار شوند

بعد از اینکه راکتور سوخت را مصرف کرد، ضایعاتی به صورت پسماند از آن خارج می‌شود که رادیواکتیو و خیلی داغ هستند. مهم‌ترین مواد باقی‌مانده اورانیوم مصرف شده است. لازم به ذکر است که یک راکتور بزرگ، سالانه حدود ۲۵ تا ۳۰ تن اورانیوم سوخته تولید می‌کند. این مواد بسیار رادیواکتیو هستند و با احتیاط باید حمل شوند.

پس اینجا باید دو کار انجام داد: ۱- جلوگیری از تابش پرتوهای رادیواکتیو به اطراف ۲- باید آنها را سرد کرد. به همین دلیل در کنار هر راکتور یک محفظه یا استخر( که در واقع مخزن‌ بتونی با روکش فولاد زنگ نزن است) وجود دارد، تا این ضایعات در آنها دفن شوند و چون پر از آب هستند و عمق ۸ متر دارند، دو عملیات ذکر شده (جلوگیری از تابش پرتوها و سرد کردن) را میسر می‌کنند. بعد از ۴۰ سال، مقدار تشعشات و گرمای آن به یک‌هزارم مقدار اولیه می‌رسد. بعد آنها را به انبار مواد خشک منتقل می‌کنند. موادی که اینجا هستند نیز تشعشات رادیواکتیو استانداردی ندارند، بلکه باید باتوجه به مواد به مدت چند سال یا چندده سال، در این انبار بمانند تا استاندارد شوند.

ذخیره در استخر آب

۲-شیشه‌سازی یا Vitrification

این فرایند مربوط به ضایعات سطح بالا است. به این صورت عمل می‌کند که این نوع زباله‌ها را جدا می‌کنند و حرارت می‌دهند تا به پودر تبدیل شوند. سپس پودر را با شیشه مخلوط می‌کنند و در محفظه‌هایی (از جنس فولاد زتن نزن ) انبار می‌کنند. در نهایت محفظه‌ها باید در مکانی ذخیره شوند که از نظر جغرافیایی پایدار است. بعد از ۱۰۰۰ سال تابش رادیواکتیو آن به مقدار قابل پذیرشی می‌رسد.