مضرات فناوری نانو

تیر ۲۶, ۱۳۹۷ admin بشقاب پرنده ها, یوفوها 0

مضرات فناوری نانو

هر چند که گفته مى می شود نانوفناورى قابلیت تولید و همچنین کاربرد فناورى هاى تمیزتر را دارا می باشد؛ ولی باید توجه داشت در کاربرد نانومواد یا ریزمواد بایستی و حتما احتیاط مورد بهره بری و استفاده و نیاز ضروری را به عمل آورد. مطالعات نشان مى دهد افرادى که در معرض نشر نانومواد قرار دارند ممکن می باشد به عارضه هایى دچار شوند و همچنین همچنین تخلیه نانوذرات به آب نیز سبب آلودگى هاى سمى زیست محیطى مى می شود. در آن نوشتار جهت آشنایى اکثرا و بیشتر خوانندگان گرامى با سایر جنبه هاى علم و همچنین فناورى رو به رشد نانو یکى از کامل ترین و همچنین تازه ترین و جدیدترین مطالعاتى که در باره خطرات نانوذرات انجام شده و همچنین هم اکنون در مجله Journal of Cleaner Production زیر چاپ می باشد؛ به صورت خلاصه ترجمه و همچنین ارائه شده می باشد.
bull; bull; bull;
ویژگى بارز نانوفناورى بهره بری و استفاده آن هم از ذرات خیلی زیاد کوچکى می باشد که حداقل یکى از ابعاد آنها کمتر از ۱۰۰ نانومتر باشد. نقل شده می باشد که نانوفناورى مى تواند مواد زائد و همچنین آلودگى ها را از محیط حذف کند حتى مى تواند به روش فزاینده اى از مصرف و همچنین هدر رفتن منابع جلوگیرى کند که آن خود مى تواند سبب می شود نرخ تمام شده بسیارى از محصولات و همچنین فرآیندها کاهش یابد. از سوى دیگر نانوفناورى آن قابلیت را دارد که با فراهم آوردن امکان انتخاب گرى بالا در واکنش هاى شیمیایى، بهره ورى در مصرف انرژى و همچنین کاهش تولید مواد زائد را موجب می شود. با آن وجود مطالعات نشان مى دهد که آن فناورى نوظهور آنچنان که گفته مى می شود بى خطر نیست. اصولاً ما با سه دسته نانومواد سروکار داریم. دسته اول که مهم ترین و همچنین قدیمى ترین آنها کربن سیاه یا کربن بلاک می باشد که در ساختن لاستیک و همچنین نیز در صنایع چاپ به کار مى رود. کاربردهاى جدید آن نانوماده در صنایع دیگرى زیرا و به درستی که صنایع پوششى، نساجى، سرامیک، شیشه و همچنین… نقل از شده می باشد. تنها افرادى که در آن صنایع کار مى کنند مى توانند در معرض آن دسته از نانومواد قرار بگیرند. دسته دوم شامل نانوذراتى می باشد که در مواد دارویى و همچنین آرایشى بهداشتى به کار مى روند که بالنسبه عموم اشخاص ممکن می باشد از آنها بهره بری و استفاده کنند. دسته سوم نانوذراتى خواهند بود که به صورت ناخواسته به عنوان محصول فرعى بعضى از فرآیندها- مانند سوختن سوخت هاى دیزلى، گداختن فلزات و همچنین حرارت دادن پلیمرها تولید مى شوند، که به آن دسته نانوذرات غیرتولیدى نیز گفته مى می شود. امروزه اکثرا و بیشتر نانوذرات تولیدى از اکسیدهاى فلزى، سیلیکون و همچنین کربن ساخته مى شوند. اکثرا و بیشتر نانوذرات دارو رسان از چربى ها و همچنین ساختارهایى با پایه پلى اتیلن گلیکول ساخته شده اند.


به ادامه مطلب رفت و آمد و مراجعه نماییدهر چند که گفته مى می شود نانوفناورى قابلیت تولید و همچنین کاربرد فناورى هاى تمیزتر را دارا می باشد؛ ولی باید توجه داشت در کاربرد نانومواد یا ریزمواد بایستی و حتما احتیاط مورد بهره بری و استفاده و نیاز ضروری را به عمل آورد. مطالعات نشان مى دهد افرادى که در معرض نشر نانومواد قرار دارند ممکن می باشد به عارضه هایى دچار شوند و همچنین همچنین تخلیه نانوذرات به آب نیز سبب آلودگى هاى سمى زیست محیطى مى می شود. در آن نوشتار جهت آشنایى اکثرا و بیشتر خوانندگان گرامى با سایر جنبه هاى علم و همچنین فناورى رو به رشد نانو یکى از کامل ترین و همچنین تازه ترین و جدیدترین مطالعاتى که در باره خطرات نانوذرات انجام شده و همچنین هم اکنون در مجله Journal of Cleaner Production زیر چاپ می باشد؛ به صورت خلاصه ترجمه و همچنین ارائه شده می باشد.
bull; bull; bull;
ویژگى بارز نانوفناورى بهره بری و استفاده آن هم از ذرات خیلی زیاد کوچکى می باشد که حداقل یکى از ابعاد آنها کمتر از ۱۰۰ نانومتر باشد. نقل شده می باشد که نانوفناورى مى تواند مواد زائد و همچنین آلودگى ها را از محیط حذف کند حتى مى تواند به روش فزاینده اى از مصرف و همچنین هدر رفتن منابع جلوگیرى کند که آن خود مى تواند سبب می شود نرخ تمام شده بسیارى از محصولات و همچنین فرآیندها کاهش یابد. از سوى دیگر نانوفناورى آن قابلیت را دارد که با فراهم آوردن امکان انتخاب گرى بالا در واکنش هاى شیمیایى، بهره ورى در مصرف انرژى و همچنین کاهش تولید مواد زائد را موجب می شود. با آن وجود مطالعات نشان مى دهد که آن فناورى نوظهور آنچنان که گفته مى می شود بى خطر نیست. اصولاً ما با سه دسته نانومواد سروکار داریم. دسته اول که مهم ترین و همچنین قدیمى ترین آنها کربن سیاه یا کربن بلاک می باشد که در ساختن لاستیک و همچنین نیز در صنایع چاپ به کار مى رود. کاربردهاى جدید آن نانوماده در صنایع دیگرى زیرا و به درستی که صنایع پوششى، نساجى، سرامیک، شیشه و همچنین… نقل از شده می باشد. تنها افرادى که در آن صنایع کار مى کنند مى توانند در معرض آن دسته از نانومواد قرار بگیرند. دسته دوم شامل نانوذراتى می باشد که در مواد دارویى و همچنین آرایشى بهداشتى به کار مى روند که بالنسبه عموم اشخاص ممکن می باشد از آنها بهره بری و استفاده کنند. دسته سوم نانوذراتى خواهند بود که به صورت ناخواسته به عنوان محصول فرعى بعضى از فرآیندها- مانند سوختن سوخت هاى دیزلى، گداختن فلزات و همچنین حرارت دادن پلیمرها تولید مى شوند، که به آن دسته نانوذرات غیرتولیدى نیز گفته مى می شود. امروزه اکثرا و بیشتر نانوذرات تولیدى از اکسیدهاى فلزى، سیلیکون و همچنین کربن ساخته مى شوند. اکثرا و بیشتر نانوذرات دارو رسان از چربى ها و همچنین ساختارهایى با پایه پلى اتیلن گلیکول ساخته شده اند.


یکى از راه هاى وارد شدن نانومواد به داخل بدن موجودات زنده استنشاق می باشد. آن امر یکى از موضوعاتى بوده می باشد که خیلی زیاد مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته می باشد. مدارک معتبرى وجود دارد که ثابت مى کند ذرات پایدار با مقدار و اندازه کمتر از ۱۰۰ نانومتر بعد از استنشاق مى توانند مسمومیت اساسى ساخته یا ایجاد کنند. ذرات استنشاق شده تمایل زیادى به رسوب کردن در مجارى تنفسى و همچنین ریه ها دارند که آن تمایل در اشخاص مبتلا به آسم و همچنین سایر عارضه هاى تنفسى اکثرا و بیشتر می باشد. التهاب ریه که از استنشاق نانوذرات حاصل مى می شود در حیواناتى مانند موش دیدن شده و همچنین اثر آن هم در حیوانات پیر اکثرا و بیشتر می باشد.
مطالعه اثر نانوذرات کربن و همچنین اکسید تیتانیم با مقدار و اندازه هاى بین ۲۲۰- ۱۲ نانومتر روى موش ها نشان داده می باشد که اقتدار و قدرت دفاعى را در شش هاى آنها پایین مى آورد. تماس مداوم و همچنین زیاد با نانوذرات ممکن می باشد سبب تصلب بافت ها می شود. کار در مکان هایى که در آنجا از کربن سیاه بهره بری و استفاده مى می شود به مرور زمان سبب بروز بیمارى هاى تنفسى از قبیل برونشیت و همچنین یا حتى سرطان ریه مى می شود. آن بیمارى ها در حیواناتى که در تماس دائم با نانوذرات بوده اند دیدن شده می باشد. شواهد زیادى وجود دارد که نشان مى دهد سطح فعال و همچنین تعداد نانوذرات استنشاق شده در تاثیرات و همچنین اثرات مخربى که ساخته یا ایجاد مى کنند نقش مشخص کردن کننده دارند. طبیعت شیمیایى و همچنین بار الکتریکى نانوذرات نیز از دیگر عوامل مشخص کردن کننده در مقدار و اندازه و میزان خطرناک بودن آنها در صورت استنشاق می باشد.
نانوذرات همچنین و علاوه بر بیمارى هاى تنفسى که ساخته یا ایجاد مى کنند، مى توانند بروز بیمارى هایى را در سیستم قلبى عروقى انسان ساخته یا ایجاد کنند. اثر مخرب آن ذرات روى سیستم قلبى حیوانات با آزمایشاتى که انجام شده به اثبات رسیده می باشد. آن بیمارى هاى قلبى ممکن می باشد از تغییر در عملکرد شش ها نشات گرفته باشد و همچنین یا به نفوذ نانوذرات به بافت ریه مرتبط باشد. در مورد احتمال دوم شواهد نشان داده اند که نانوذرات جامد توانایى جابه جا شدن در مخاط و همچنین بافت هاى تنفسى انسان و همچنین سایر پستانداران را دارا خواهند بود. حضور نانوذرات استنشاقى در سیستم گردش خون و همچنین در کبد دیدن شده می باشد. از سوى دیگر مطالعات نشان داده که تماس دائم و همچنین کامل با نانوذرات سبب وارد شدن آن مواد به مغز حیوانات شده می باشد. نفوذ نانوذرات کربنى به قسمت بویایى مغز موش از طریق عبور از مخاط بویایى و همچنین عصب بویایى به اثبات رسیده می باشد.
در بعضى از موارد ممکن می باشد اثر یک ماده ویژه اثر منفى نانوذرات را تشدید کند. به عنوان مثال حضور ذرات پهناور و بزرگ نیکل در کنار نانوذرات آن ماده صدمات ریوى و همچنین التهاب آن هم را افزایش مى دهد. آن مطالعه نشان مى دهد که نه تنها سطح ویژه نانوذرات نیکل در تاثیرات و همچنین اثرات مخرب آن هم نقش دارد بلکه یون هاى نیکل نیز اثر مهمى در ساخته یا ایجاد مسمومیت در سلول هاى موش دارند. سرطان ریه در انسان با در معرض نانوذرات نیکل قرار گرفتن ارتباط دارد. آن اثر در حضور مواد محلولى که حاوى نیکل خواهند بود اکثرا و بیشتر خود را مى نمایاند. از دیگر موادى که اثر تشدید کننده آنها روى فعالیت مخرب نانوذرات اثبات شده می باشد مى قدرت آهن و همچنین دوده را نام برد.
یکى دیگر از راه هاى نفوذ نانوذرات به داخل بدن حیوانات و همچنین انسان، نفوذ از راه پوست می باشد. آن پیشامد جدید در انسان اهمیت بیشترى دارد زیرا در مواد حاجب نور خورشید یا آن هم کرم هاى ضدآفتاب، از نانوذرات اکسید تیتانیم و همچنین اکسید روى بهره بری و استفاده مى می شود. هم اینک مهم ترین بهره بری و استفاده از نانوذرات در مواد آرایشى بهداشتى بهره بری و استفاده از همین ذرات خیلی زیاد ریزاکسیدهاى فلزى می باشد. مطالعات نشان داده می باشد که نانوذرات تشکیل دهنده آن مواد هشت ساعت بعد از مصرف مى تواند از طریق غشاى سلول وارد سلول می شود. آن پیشامد جدید در مورد خرگوش و همچنین موش به اثبات رسیده می باشد. آن نانوذرات با وارد شدن به درون سلول و همچنین انجام واکنش هاى کاتالیزشده نورى مى توانند سبب از بین رفتن اسیدهاى نوکلئیک و همچنین سایر اجزاى سلولى شوند. راه دیگر نفوذ پوستى نانوذرات به درون سلول هاى انسان از طریق نقل و همچنین انتقال و همچنین کار کردن با آن مواد در آزمایشگاه ها و همچنین صنایع می باشد. مطالعات در مورد نفوذ نانولوله هاى کربنى به بدن کسانى که در آزمایشگاه هاى مربوطه کار مى کنند موید آن پیشامد جدید می باشد. راه دیگر در معرض نانوذرات قرار گرفتن وارد شدن آنها به زنجیره غذایى می باشد که منشاء آن هم آلودگى هاى زیست محیطى می باشد.
ولی باید توجه داشت یکى از آسان ترین و همچنین مهم ترین راه هاى وارد شدن نانوذرات به درون بدن انسان بهره بری و استفاده از سیستم هاى دارورسان می باشد.
تعداد زیادى از مواد نانو به عنوان ترکیبات دارورسان مورد مطالعه قرار گرفته اند هم اینک بهره بری و استفاده از آن سیستم ها به عنوان یکى از کاربردهاى مهم نانوفناورى مطرح می باشد. یک اثر جانبى معمول بعد از بهره بری و استفاده از آن مواد ساخته یا ایجاد حساسیت شدید می باشد. از سوى دیگر هنگامى که از نانوذرات ترکیبات آلى فلزى یا پلیمرى بهره بری و استفاده مى می شود خطر تجزیه ترکیبات وجود دارد که مواد حاصل از آن تجزیه ممکن می باشد تاثیرات و همچنین اثرات زیان آورى را موجب شوند. به عنوان مثال ترکیب پلیمرى پلى آلکیل سیانو اکریلات که در بعضى از داروها بهره بری و استفاده مى می شود در صورت داشتن شاخه آلکیلى کوچک به راحتى تجزیه شده و همچنین مواد سمى تولید مى کند ولی باید توجه داشت آن پلیمر در صورتی که حاوى شاخه هاى آلکیلى پهناور و بزرگ باشد تجزیه شدن آن هم کمتر اتفاق مى افتد. بهره بری و استفاده از نانوذرات به جاى رنگ هاى فلورسنتى در تصویربردارى از سیستم هاى زنده از کاربردهاى جدید نانومواد می باشد. یکى از موادى که مطالعات زیادى در مورد آن هم انجام شده نیمه هادى نقاط کوانتومى می باشد که از کادمیم و همچنین سلنیم ساخته شده می باشد. آن ماده به خاطر آزاد شدن یون کادمیم سمیت زیادى از خود نشان مى دهد.
در پایان با توجه به مباحث و مطالب فوق مى قدرت گفت که خطر کلى نانوذرات به پایدارى آنها در مواد زیستى مرتبط می باشد. نانوذراتى که به راحتى به مواد با سمیت کم تجزیه مى شوند نسبت به نانوذرات مقاوم در مقابل تجزیه زیستى از زیان آ ورى کمترى برخوردارند. شکل و همچنین طبیعت سطح نانوذرات در زیان آور بودن آن هم نقش مهمى دارد. با توجه به آن مطالعات و همچنین مشخص شدن تاثیرات و همچنین اثرات جانبى منفى نانوذرات دارورسان، بایستی و حتما در جهت رفع آن مشکل تدابیرى اندیشیده می شود و همچنین همچنین کاربرد اکسید روى و همچنین اکسید تیتانیم در مواد ضدآفتاب بایستی و حتما مورد ارزیابى مجدد قرار گیرد.