شانس‌ها و همچنین گزینه‌های وجود زیست غیرزمینی

اسفند ۲۷, ۱۳۹۴ admin بشقاب پرنده ها, یوفوها 0

شانس‌ها و همچنین گزینه‌های وجود زیست غیرزمینی

با پیشرفت علم در قرن اخیر، حال دیگر می توانیم پاسخ های روشن تری را در مورد حیات و همچنین احتمال وجود آن هم در کیهان بیابیم. با احتساب شماره تخمینی سیارات عالم، دانشمندان محاسبه کرده اند احتمال آنکه ما تنها باشیم و همچنین به جز زمین در سراسر کائنات نشانی از حیات نباشد یک در ۱۰۰ میلیون می باشد.

در هر کهکشانی مانند راه شیری ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره وجود دارد و همچنین کیهان شناسان تخمین می زنند ۴۰۰ میلیارد کهکشان در عالم موجود می باشد بنابراین پذیرفتنی نیست در صورتی که بگوییم سیاره کوچک ما در کنار ستاره عادی مان تنها مکان پذیرای حیات در عالم می باشد ولی باید توجه داشت تنها زیستگاهی که به تا حال در عالم می شناسیم زمین خودمان می باشد. در اینجا به دلیل گستردگی مطلب بحث در مورد حیات در کیهان را به حوزه کوچک تر آن هم یعنی منظومه خورشیدی محدود خواهیم کرد و همچنین به احتمال وجود حیات و همچنین سیارات و همچنین اقمار پذیرای آن هم می پردازیم. در آزمایش فیلادلفیامثل آنکه انسان ها با موجودات فضایی برخورد داشته اند.

گزینه های وجود زیست فرا زمینی

در منظومه خورشیدی غیر از زمین تنها سه گزینه وجود دارد که احتمال پیدایش حیات بر روی آنها بررسی کردن می می شود. می توانیم با اطمینان بگوییم زیست در بهرام (مریخ)، یکی از ماه های مشتری – اروپا و همچنین یکی از ماه های کیوان به نام تیتان می تواند پدید بیاید. کمربند زیست خورشید شامل سه سیاره ناهید (زهره)، زمین و همچنین بهرام می باشد. (کمربند زیستی در سامانه خورشیدی یعنی جایی که سیاره ای با جو مناسب شامل آب به صورت مایع می باشد و همچنین احتمال شکل گیری حیات تنها در آن کمربند وجود دارد) سیاره زهره از لحاظ ظاهری شباهت بسیاری به زمین دارد. جرم و جنایت آنها با هم برابر می باشد و همچنین ضمناً ترکیبات اتمسفری ابتدایی و اولیه دو سیاره شباهت بسیاری با هم داشته اند ولی باید توجه داشت سیاره زهره کمی نزدیک تر از زمین به خورشید می باشد و همچنین آن باعث عدم پایداری آب مایع در آن هم سیاره می می شود. همچنین گاز کربنیکی که در جو آن هم قرار دارد باعث ساخته یا ایجاد خاصیت گلخانه ای شدید شده و همچنین دمای آن هم را تا ۵۰۰ سانتی گراد می رساند. بنابراین می بینید که از شرایط ابتدایی حیات یعنی آب مایع و همچنین جو مناسب برخوردار نیست.

۱- بهرام (مریخ): سیاره دیگر کمربند حیات مریخ می باشد که به تا حال بیش از دو گزینه دیگر کاوش شده می باشد. در چند صد میلیون سال شمسی اول منظومه خورشیدی، مریخ نسبت به زمین شرایط بهتری جهت پیدایش حیات داشته که به دلیل سریعتر سرد شدن مریخ بوده می باشد. همین باره شرایط پیدایش باکتری ها را زیر پوسته مریخ ساخته یا ایجاد کرد. یعنی شرایط سطحی مریخ خیلی زیاد زودتر از زمین جهت پیدایش زیست آماده شده می باشد. یافته های اخیر مریخ نوردهای ناسا وجود آب در قبل مریخ- احتمالاً حدود یک میلیارد سال شمسی قبل- را نیز اثبات و یا تایید کرده اند. هرچند مقدار و اندازه و میزان آن هم و همچنین مدت زمان بقای آن هم همچنان مبهم می باشد. همچنین و علاوه بر آن شواهدی دال بر وجود جوی ضخیم از co۲ در سال شمسی های آغازین آن سیاره وجود دارد. شاید در همین دوره زیست در زیر سطح مریخ یا حتی بر سطح آن هم فرصت رشد یافته باشد ولی باید توجه داشت به دلیل میدان مغناطیسی و همچنین گرانش ضعیف مریخ (حدود ۳۸ قسمت و بخش جو زمین) باد خورشیدی جو آن هم را بیش از پیش پراکنده ساخت و همچنین سبب بخار شدن یا فرورفتن آب های سطحی به زیر سطح مریخ و همچنین یخ زدن آنها شده می باشد. اخیراً نیز مدار گردهای مریخ نشانه های امیدوار کننده ای را از وجود منابع یخ- آب زیر سطح مریخ یافته اند.

بنابراین امکان زندگی بر روی مریخ کنونی خیلی زیاد کم می باشد ولی باید توجه داشت غیرممکن نیست. احتمالاً گرمای درونی آن هم به مقدار و اندازه ای هست که لایه زیرین یخ را گرم کند و همچنین محیطی نسبتاً مساعد را جهت میکروب های جان سخت مریخی ساخته یا ایجاد کنند. آن باکتری ها در صورت وجود در سوخت و همچنین سازشان تولیدکننده متان خواهند بود. جذاب و جالب آن می باشد که شواهد اخیر مدارگرد مریخ نشانه هایی قطعی از وجود متان در جو مریخ دارد که یا بر اثر واپاشی های حاصل از زندگی باکتری ها به وجود می آیند یا بر اثر فعالیت های پیوسته آتشفشانی در جو پخش می شوند. آن که آیا در دوره ابتدایی مریخ حیات شکل گرفته می باشد یا حتی هنوز هم باکتری هایی زیر لایه های سطحی آن هم- جایی که احتمالاً آب مایع وجود دارد- زنده مانده اند هنوز بی پاسخ مانده می باشد و همچنین جواب قطعی آن هم طی کاوش های بعدی حاصل می می شود.

(شهاب سنگ مریخی ALH۸۴۰۰۱ که ۱۳۰۰۰ سال شمسی پیش در قطب جنوب سقوط کرده می باشد. در بزرگنمایی ۱۰۰ هزار برابر با میکروسکوپ الکترونی، ساختارهای کرم مانندی دیده می می شود که دانشمندان آنها را مشابه سنگواره های زیست ابتدایی می دانند. ولی باید توجه داشت هیچ چیز هنوز قطعی نیست.) بنابراین هر دو سیاره موجود در کمربند حیات را بررسی کردن کردیم. (البته غیر از زمین) ولی باید توجه داشت ممکن می باشد در هر منظومه کمربندهای حیات متعددی وجود داشته باشد یعنی قلمرو حیات ابتدایی محدود به کمربند حیات دور هر ستاره نیست. در صورتی که سیاره ای گازی اقماری پهناور و بزرگ داشته باشد، قوه جذر و همچنین مدی میان سیاره و همچنین اقمار درون آن اقمار را گرم می کند. یعنی حتی در صورتی که سیاره و همچنین قمرش نزدیک ستاره ای هم نباشند، انرژی مورد مستلزم و نیاز حیات ابتدایی تأمین خواهد شد.

۲- اروپا: سطح آن قمر مشتری را اقیانوسی نیمه عمیق از آب فراگرفته و همچنین روی آن هم را لایه ای یخ ضخیم که شاید ضخامت آن هم ۱۰ تا ۱۵ کیلومتر باشد، پوشانیده می باشد و همچنین آن لایه یخ به دلایل مجاورت با خلأ همواره در حال شکست و همچنین ترمیم می باشد. آن قمر هم مقدار و اندازه ماه زمین می باشد و همچنین منبع گرمایی درونی آن هم در اثر مکش گرانشی مشتری و همچنین دیگر قمرها بر اروپا به وجود آمده می باشد. آن گرما یخ های زیرین را ذوب می کند، در عین حال فشار یخ ها باعث می می شود آب بخار نشود، در پس نتیجه آن می شود که ممکن می باشد نوعی از حیات در آب زیرین شکل گرفته باشد. شکلی از حیات که متغایر و متفاوت از حیات شناخته شده زمین خواهد بود. زیرا و به درستی که ژرفای یخ به حدی می باشد که نور خورشیدی از آن هم نمی گذرد بر همین اساس حیات وابسته به نور خورشید نمی تواند در آنجا شکل بگیرد. آنکه آیا حیاتی در آنجا آغاز شده و همچنین تا کجا متحول شده می باشد را نمی دانیم. با شروع ماموریت مدارگرد جیمو (JIMO) و همچنین مطالعه قمرهای یخی مشتری، اطلاعات نسبتاً کامل تری را در مورد احتمال حیات در اروپا به دست خواهیم آورد. تنها زمانی می توانیم با قطعیت از حیات در اروپا صحبت کنیم که ناسا موفق می شود کاوشگری را به اروپا بفرستد و همچنین با سوراخ کردن یخ ها، حیات دریایی را آزمایش کند که آن امر با توجه به شرایط و همچنین ضخامت یخ به زودی امکان پذیر نیست.

(سطح یخی اروپا، شیارهای موجود یخ های ترک خورده سطح اروپا را از دید فضاپیمای گالیله در سال شمسی ۱۹۹۸ نشان می دهد.)

۳- تیتان: آن قمر با قطری معادل ۵۱۵۰ کیلومتر دومین قمر پهناور و بزرگ منظومه شمسی و همچنین حتی از سیاره های پلوتون و همچنین عطارد نیز پهناور و بزرگ تر می باشد. ولی باید توجه داشت مهم ترین ویژگی آن هم وجود جو قابل توجه آن هم می باشد که از نظر ترکیبات و همچنین فشار سطحی به زمین خیلی زیاد شبیه می باشد. جو هر دو از نیتروژن (۷۸ قسمت و بخش جهت زمین و همچنین ۹۰ تا ۹۷ قسمت و بخش جهت تیتان) تشکیل شده و همچنین فشار جو در تیتان ۵/۱ برابر فشار جو در زمین می باشد. البته دومین گاز فراوان در زمین اکسیژن و همچنین در تیتان متان می باشد.

دورتا دور جو تیتان تا ارتفاع ۷۰۰ کیلومتری سطح غباری از ذرات متان وجود دارد. در عکس هایی که کاسینی اخیراً از آن قمر بااهمیت گرفته نواحی تیره و همچنین روشن بسیاری دیده می شد. نواحی تیره احتمالاً دریاهای اتان و همچنین متان خواهند بود که در دمای ۱۷۹- درجه سطح تیتان به وجود آمده اند و همچنین نواحی روشن بایستی و حتما قاره هایی بر سطح آن هم باشند. به دلیل دمای خیلی زیاد کم تیتان، احتمال وجود حیات در آن هم وجود ندارد ولی باید توجه داشت آن قمر ترکیبات آلی یعنی بلوک های سازنده حیات را در خود جای داده می باشد. بنابراین نمونه ای عالی جهت بررسی کردن شرایط آغازین حیات می باشد، یعنی چیزی شبیه زمین در ۵/۴ میلیارد سال شمسی پیش که اکنون می قدرت سیر تکوین حیات را بر روی نمونه ای آزمایشگاهی مطالعه کرد.

حال چگونه بر روی چنین قمری با اوضاع محیطی نه چندان مساعد حیات شکل می گیرد؟ تیتان یکی از مهم ترین عامل ها را دارا می باشد و همچنین آن هم جوی پایدار می باشد که مانند یک حفاظ محیط درون قمر را از فضای بیرون آن هم جدا می کند. مورد بعدی مانند پیدایش حیات ابتدایی بر روی زمین می باشد. پرتوهای فرابنفش در برخورد با تیتان باعث شکسته شدن مولکول های نیتروژن، متان و همچنین سایر مولکول ها می می شود و همچنین در پس نتیجه آن می شود که ترکیبات آلی بعدی شکل می گیرد. در نهایت چگالی ابرها به حدی می می شود که امکان ریزش باران های هیدروکربنی را روی قمر بالا می برد که در صورت روی دادن آن پدیده مهم، دریاچه ها و همچنین رودهایی از ترکیبات آلی سطح آن قمر را می پوشاند. بنابراین شرایط حیات ابتدایی در مجاورت مولکول های آلی مساعد تر می می شود و همچنین در آن هم صورت ما شاهد آن هم چیزی خواهیم بود که در حدود ۵/۴ میلیارد سال شمسی پیش در زمین آغاز شده می باشد، به تا حال به چنین موجودات هوشمندی ختم می شود. بسیاری از آن حدسیات بعد از فرود هویگنس و همچنین تجزیه و همچنین تحلیل کامل داده های ارسالی آن هم قطعی خواهد شد.

با توجه به آنچه در بالا ذکر شد می بینیم احتمال آن که در جای غیره ای از منظومه شمسی هم بتواند شکل بگیرد صفر نیست. چنانچه شواهد حاکی از آن هم می باشد که در زمانی دوردست در مریخ حیاتی ابتدایی وجود داشته و همچنین اکنون ممکن می باشد در قمر اروپا ساخته یا ایجاد شده باشد و همچنین در بعدی ای دور هم احتمال ساخته یا ایجاد آن هم بر تیتان وجود دارد، پس بایستی و حتما امیدوار باشیم که ما در آن کیهان تنها نخواهیم بود.

۴- کوتوله های سرخ: اجرام زیست پذیر اطراف ستاره های کوتوله های قرمز بهترین نامزد جهت میزبانی زیست فرازمینی خواهند بود. درواقع بهترین جای کیهان جهت پیدا کردن و یافتن حیات فرازمینی. کوتوله های قرمز فراوان ترین نوع ستاره در جهان خواهند بود و همچنین هر یک از آن هم ها احتمالاً شامل سیاره ای خواهند بود که در ناحیه زیست پذیرشان قرار گرفته می باشد. آن ناحیه بهترین شانس جهت وجود حیات بیگانه را داراست. کوتوله های قرمز که ستاره های کوتوله M نیز خوانده می شوند، بیش از ۵٠ برابر تاریک تر از خورشید بوده و همچنین تنها و فقط ١٠ تا ٢٠ قسمت و بخش آن هم جرم و جنایت دارند. آن اجرام کیهانی ٧٠ قسمت و بخش ستارگان جهان را تشکیل می دهند.

فراوانی کوتوله های قرمز دانشمندان را به آن فکر کردن و اندیشیدن کردن و اندیشیدن واداشت که شاید آن هم ها بهترین مکان جهت کشف حیات بیگانه احتمالی باشند. منجمان به روش فزاینده ای در حال کشف سیارات مدارگرد در اطراف آن ستاره ها خواهند بود و همچنین پژوهش های جدید فضاپیمای کپلر نیز نشان داده دست کم قستی از آن ستارگان، سیارات صخره یی دارند که مقدار و اندازه شان نصف تا چهار برابر زمین می باشد. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس با بهره بری و استفاده از مدل های رایانه یی شکل گیری سیاره یی دریافتند کوتوله های قرمز احتمالاً جهان های زمین مانندی را توسعه دهند و همچنین آن که سیارات موجود در ناحیه زیست پذیر آن هم ها به مقدار و اندازه کافی جهت داشتن آب مایع، گرم خواهند بود. پژوهشگران دریافتند سیاراتی که در نواحی زیست پذیر ستارگان کوتوله قرمز قرار دارند، می توانند مقادیر قابل توجهی از آب را انباشت کنند و همچنین در واقع هر یک از آن هم ها احتمالاً شامل ٢٥ برابر آب بیشتری نسبت به زمین باشد.